ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Η Παγκόσμια Ημέρα των ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τα παιδιά να γνωρίσουν λίγο καλύτερα τα άτομα αυτά και τον τρόπο ζωής τους. Είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα και κάποιες φορές δύσκολο να το προσεγγίσουμε με παιδιά προσχολικής ηλικίας. Είναι όμως και ένα θέμα που αν αντιμετωπιστεί με ευαισθησία από τον εκπαιδευτικό μπορεί να βάλει τα θεμέλια στη σκέψη των μικρών παιδιών για τη διαφορετικότητα και για το σεβασμό απέναντι στα άτομα αυτά. Μπορεί να μην είναι κατάλληλη ηλικία για να κατανοήσουν πλήρως τα παιδιά το νόημα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά είναι όμως η κατάλληλη ηλικία για να δοθούν τα ερεθίσματα να έρθουν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας σε επαφή με εικόνες και πληροφορίες που θα τα βοηθήσουν να μην φοβούνται τα άτομα αυτά και να καταλάβουν κάπως καλύτερα τον τρόπο ζωής τους.
Τα πιο γνωστά παιχνίδια που μπορούμε να παίξουμε σαν αφορμή για το θέμα αυτό είναι να δέσουμε τα μάτια των παιδιών (όχι όλα μαζί ταυτόχρονα) και να τα προτρέψουμε να κινηθούν στο χώρο, χωρίς βοήθεια ή και με βοήθεια άλλου παιδιού και μετά να μας περιγράψουν το πως ένιωσαν. Αν ήταν εύκολο ή δύσκολο και τι συναισθήματα τους προκάλεσε η έλλειψη όρασης και επαφής με το χώρο. Στη συνέχεια μπορούμε να τους ζητήσουμε να προσπαθήσουν να συνεννοηθούν σε ζευγάρια χωρίς όμως να μιλάνε. Τους προτρέπουμε να σκεφτούν τρόπους άλλους εκτός από την ομιλία για να ζητήσουν συγκεκριμένα πράγματα.
Αφού συζητήσουμε με τα παιδιά μετά από αυτά τα παιχνίδια αρχίζουμε να δείχνουμε εικόνες με άτομα που δεν βλέπουν, που δεν ακούν, με άτομα σε αναπηρικό καροτσάκι. Συζητάμε με τα παιδιά για τις απόψεις τους όσον αφορά τις φωτογραφίες και τα άτομα που απεικονίζουν. Δείχνουμε επίσης, εικόνες από το σύστημα Μπράιγ και εξηγούμε στα παιδιά πως χρησιμοποιείται και που χρησιμεύει. Ακόμη τους δείχνουμε τη νοηματική γλώσσα και δοκιμάζουμε να κάνουμε μερικά γράμματα ή και το όνομα του κάθε παιδιού αν δούμε ότι τα παιδιά αρέσουν τη δραστηριότητα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ;
Αναπηρία εννοούμε κάθε πνευματική ή σωματική δυσλειτουργία, η οποία χρίζει ειδικής μεταχείρισης ώστε το άτομο να αναπτύξει ισότιμα όλες τις ικανότητες του και να ενταχθεί στη κοινωνία. Αυτές μπορεί να είναι αισθητηριακές αναπηρίες (τύφλωση, κώφωση) σωματικές αναπηρίες, (εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμένα ή ανύπαρκτα άκρα) νοητική καθυστέρηση, χρωμοσωμικά σύνδρομα.
Από στοιχεία της παγκόσμιας οργάνωσης υγείας (Π.Ο.Υ.) και των επίσημων φορέων του κράτους, στην Ελλάδα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία, υπολογίζεται γύρω στο 1 εκατομμύριο.
Συχνά, δεν γνωρίζουμε τον μεγάλο αριθμό των συμπολιτών μας που ζουν με αναπηρίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Η έλλειψη προσοχής στις ανάγκες των ατόμων αυτών, σημαίνει ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με εμπόδια σε κάθε στροφή της ζωής τους. Αυτές περιλαμβάνουν στιγματισμό και διακρίσεις, έλλειψη κατάλληλης ιατρικής φροντίδας και υπηρεσιών αποκατάστασης, μη πρόσβαση σε μεταφορικά μέσα, κτίρια και πληροφορίες.
Από στοιχεία της παγκόσμιας οργάνωσης υγείας (Π.Ο.Υ.) και των επίσημων φορέων του κράτους, στην Ελλάδα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία, υπολογίζεται γύρω στο 1 εκατομμύριο.
Συχνά, δεν γνωρίζουμε τον μεγάλο αριθμό των συμπολιτών μας που ζουν με αναπηρίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Η έλλειψη προσοχής στις ανάγκες των ατόμων αυτών, σημαίνει ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με εμπόδια σε κάθε στροφή της ζωής τους. Αυτές περιλαμβάνουν στιγματισμό και διακρίσεις, έλλειψη κατάλληλης ιατρικής φροντίδας και υπηρεσιών αποκατάστασης, μη πρόσβαση σε μεταφορικά μέσα, κτίρια και πληροφορίες.
« …Κάθε άνθρωπος είναι φτιαγμένος-από τη φύση του-να κοιτά ψηλά, να οραματίζεται και να προσπαθεί να αγγίξει το όνειρό του. Για να το πετύχει, όμως, χρειάζεται φτερά που θα τον βοηθήσουν να φτάσει γρηγορότερα και ευκολότερα.
Κάποιοι, όμως, έχουν μικρότερα φτερά και νιώθουν διαφορετικοί. Παρ όλα αυτά, μπορούν κι εκείνοι ν ανέβουν ψηλά, απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο να πετούν. Το πέταγμά τους γίνεται ομορφότερο όταν οι άλλοι τους χαϊδεύουν απαλά τα φτερά τους και πετούν μαζί τους….»
(πηγή:Λίνα Βαλσαμίδου)
Κάποιοι, όμως, έχουν μικρότερα φτερά και νιώθουν διαφορετικοί. Παρ όλα αυτά, μπορούν κι εκείνοι ν ανέβουν ψηλά, απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο να πετούν. Το πέταγμά τους γίνεται ομορφότερο όταν οι άλλοι τους χαϊδεύουν απαλά τα φτερά τους και πετούν μαζί τους….»
(πηγή:Λίνα Βαλσαμίδου)
Η ΘΕΛΗΣΗ ΝΙΚΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ.
